سلام سربدار - هر جا خراب می‌شد به من می‌دادند که آباد کنم

داخلی

صفحه فرهنگ

آرشيو خبر

کد مطلب: 2408

گپ و گفت سلام سربدار با رئیس اداره ارشاد سبزوار:

هر جا خراب می‌شد به من می‌دادند که آباد کنم

دوشنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۱ ساعت ۰۹:۰۰

۳۱

محیط های فرهنگی که وضعیت ساختمانی مناسبی نداشت می گفتند که آباد کنم و بیرون بیایم. که خیلی از دوستان می گفتند «اوستا بنا». یعنی انجام کار فرهنگی با اعمال شاقه

ماهی که گذشت شاهد اتفاقات فرهنگی خوبی بودیم. نکوداشت استاد سبزواری و بزرگداشت ابوالفضل بیهقی. اما بانی هیچ کدام از این مراسم ها اداره ارشاد نبود. هر چند که به قول خودشان امر خطیر پشتیبانی را بر عهده داشتند. سراغ آقای عسگری رسیدیم که ببینیم ایشان خواب اند یا بیدار که دیدیم بحث چیز دیگری است؛ "پول" !

* ۳ کار مهم تان را در این مدت که مسئول اداره ارشاد شهرستان هستید بگویید؟

دو سال اندی است که در این مسئولیت هستم. کارهای شاخص فراوانی انجام شده است. یکی سرود شهرستان بود که با حضور بنده آغاز شد. علاوه بر تیمی که همراهی می‌کردند مشخصاً به ستادی نیاز داشت. خود این سرود بایستی عقبه ای می‌داشت که دنبال رفتیم، تمام بار این مسئولیت علاوه بر خود شورای فرهنگی عمومی که داشتیم بر دوش این اداره بود. فراخوان داده شد که شعر آقای شنوایی انتخاب شد و آقای استیری هم به عنوان آهنگساز معرفی شدند و بعد هم که آقای نامنی در صدا و سیما همکاری کردند. خود شعر بارها و بارها به مشهد رفت و دوباره اصلاح شد تا این سرود آماده شد. این سرود واقعاً هفت خوان رستم را طی کرد. اولین سرودی که در خدمت آقای صلاحی افتتاح شد سرود سبزوار بود. خیلی از مسئولین استانی از این سرود تعریف کردند. من احساس می‌کنم اگر در طول فعالیت کاری همین یک کار انجام شده باشد خستگی‌ام را بگیرد.

مورد بعدی می‌تواند کانون‌های فرهنگی مساجد باشد. آنچه که تحویل گرفته شد حدود ۲۰ تا کانون فرهنگی بود. باهمتی که اداره و در کنارش آقای رادمان به خرج داد تا وقتی که دبیرخانه مستقل زدیم. یکی از شاخصه ها می‌تواند دبیرخانه مستقل کانون‌های فرهنگی مساجد باشد. در استان دو دبیرخانه مستقل است که اولی در نیشابور است و دومی در سبزوار.

* این برنامه آیا ابلاغی بود یا حاصل خلاقیت خودتان؟

در تقسیم بندی که شد حدود ۳۰ تا ۳۳ کانون به سبزوار رسید. ولی آنچنان فعالیتی شد که بالای ۵۶ کانون رساندیم. دنبال پرونده‌ها رفتن کار سختی بود. ابلاغش یک طرف و این که دنبال بروی در روستاهای دور دست بیایند تک تک فرم پر کنند. کسانی بودند که توسط اعضای دبیرخانه برایشان توضیح داده می شد که چگونه فرمشان را پر کنند. گاهاً دیده می‌شد یک ماه دنبال یک بنده خدایی از یک روستای دوردست بودیم که شاید آنچنان سوادی نداشت. از لحاظ تعداد کانون بعد از مشهد در استان دوم هستیم. کانون‌های مساجد از لحاظ کمی و کیفی پیشرفت خوبی داشته است. مواردی که به کانون‌ها می‌دهیم و آنچه که از استان می‌آید این جا دارد خلاقیت نشان داده می‌شود. یک هزینه ای قرار است. نوع امکاناتی که دارد برای کانونها گرفته می‌شود امکاناتی به روز است که به دردشان بخورد. فعالیتی دیگری که انجام دادیم به تمام کانون‌ها یک دوره کامل از آثار شهید مطهری تعلق گرفت.

در زمینه تئاتر در عرض این سه سال بیشترین متون و کار نمایشی به مشهد مقدس فرستاده شده است. سال اول ۸ متن و سال دو م و سوم ۱۰ متن در استان پذیرفته شده است.

بیمه قرانی افزایش چشمگیر داشته است. در زمینهٔ مؤسسات داریم پیشرفت می‌کنیم. کانون‌های تبلیغاتی‌ افزایش پیدا کرده است و موارد دیگری که چون شما گفتید ۳ مورد در همین جا تمامش می‌کنیم.

* برنامه ای هم برای خوانده شدن کتب شهید مطهری داشتید؟

مسابقاتی از کتابهای استاد مطهری برگزار شده و ادامه دارد و موارد مختلفی هست که از خود کانون‌ها خواسته شده است که کتاب‌های شهید مطهری هم روخوانی شود و صحبت شود و استادی که می‌آید از این کتاب‌ها استفاده کند.

* چه تدابیری برای رشد کمی وکیفی تئاتر سبزوار داشته اید؟

در آن واحد در این ۳ ماه اخیر ۱۳ کار دارد انجام می‌گیرد. این خودش شاخص است. با این که فضا نداریم از کلاس‌ها و حتی از نگارخانهٔ استفاده می‌شود تا بچه‌ها تمرین کنند. جلو هیچ کسی گرفته نشده است . در حالی که شاید خود هنرمندان با این قضیه مخالف باشند. گفته شده است کسی که تازه وارد می شود تا پیشکسوت ها همه در کنار هم باشند و از فضا و از تجربه یکدیگر استفاده کنند.

* چرا ارشاد بانی مراسم‌های بزرگی چون نکوداشت استاد سبزواری و بزرگداشت ابوالفضل بیهقی نبود؟ چرا نباید ابتکار دست خود ارشاد باشد؟

ما تنها نهاد فرهنگی شهرستان نیستیم. در این قضایا همان طور که دکتر علوی در بزرگداشت بیهقی گفتند خود مردم هم باید وارد شوند. بودجه کمی داریم و وقتی بودجه لازم را نداری نمی‌توانی بروی جلو و کار کنی. کار نکوداشت حمید سبزواری هم از ارشاد شروع شد. استان مجموعه طرح‌هایی را خواست. یکی از طرح‌ها که از طرف موسسه کیا سبز ارائه شد طرح نکوداشت استاد سبزواری بود. طرح نکوداشت را پیگیر بودیم؛ حتی با نمایندگان محترم خدمت آقای مدیر کل رسیدیم. در شورای فرهنگ عمومی سبزوار بارها بحث شد. خودم شخصاً با آقای مدیر کل صحبت داشتم. از آن طرف موازی با این قضیه خود آقای رضوی هم جلو رفت و ایشان هم با مدیر کل دیدار داشتند. نامه‌هایی که برای این اداره آمد ۱۵ میلیون برای نکوداشت در نظر گرفته شد و خود دانشگاه هم مصر بود که می‌خواهد از وزارت علوم مبلغ خوبی بگیرد. دوستان به وزارت رفتند و پیگیری کردند و باز اولین جواب مثبتی داده شد. چون بلافاصله از تهران تماس گرفتند شما موسسه ای به نام کیا سبز دارید؟ تایید می‌کنید که این مبلغ را بهشان بدهیم؟تایید کردم و ۱۵ میلیون دیگر هم به حساب دوستان واریز شد. خود دانشگاه هم مایهٔ زیادی گذاشت و برنامهٔ خوبی انجام دادند. چون خود آقای رضوی را انسان شاخصی می‌دانم و بسیار فعال هستند. در مورد بیهقی ما در استان تلاش مان را کردیم ولی نشد. الحمدالله سازمان فرهنگی ورزشی تاسیس شد و شروع خوبی داشت که بازهم اداره ارشاد همکاری لازم را با این مجموعه داشت . ولی باز هم می‌گویم بودجه فرهنگی بسیار محدود است .

* در زمان مدیریت‌های قبلی اداره ارشاد پیگیری‌هایی برای ثبت روز ملی بیهقی و اسرار صورت گرفت؛ آیا این پیگیری‌ها زمان شما هم ادامه داشت؟

حتماً. یکی از ایراداتی که بعضی دوستان گرفته بودند این بود که چرا این قضیه از زبان شما آمده مطرح شده است. گفتم چه ایرادی دارد؛ در نشست هنرمندان با وزیر ارشاد این را اعلام کردم. روی سایت‌های خبری هم آمد.

* زمانی که وزیر آمد بحث داغ بود! قبل از آن چه پیگیری هایی داشتید؟

کتبی پیگیری نداشتیم ولی شفاها با آقای مدیر کل وقتی برای حمید سبزواری رفته بودیم این بحث را مطرح کردم. خدمت آقای سرابی هم مطرح کردم و همچنین خدمت آقای علی پور که مسئول انجمن مفاخر استان هستند.

* با کانون‌های فرهنگی هنری مساجد شخصاً رابطه دارید؟ بهشان سر می‌زنید؟

در رابطه با کانون‌ها چون گسترهٔ کار زیاد شده یک حالت ارزیابی و ارزش گذاری داریم. در برنامه های مختلفشان، گاهاً افتتاحیه‌هایشان و موارد مختلف دیگر که برای پیگیری گاهاً سر می‌زنیم.

* با محافل ادبی و هنری شهر چطور؟

بیشتر گروه های هنری شهر در همین جا مستقر هستند. ۸ انجمن داریم که در اینجا رفت و آمد دارند و با گروه های ادبی داخل شهر هم مثل انجمن گل سرخ ارتباط داریم و در جلساتشان شرکت می‌کنیم. اگر دوستان علاقه‌مند باشند در نمایشگاه‌هایشان و محافلشان حاضر می‌شویم.

* پس رابطهٔ دوستانه ای که باید برقرار باشد هست؟

با همه دوستیم.

* بحث دوستی و دشمنی نیست! سؤال این است که آیا هنرمندان شهر آقای عسکری را از خودشان می‌دانند؟

با خیلی از این عزیزان دوستیم. خود شما هیچ موقع فکر نمی‌کنم آمده باشید و با در بسته روبه رو شده باشید. اگر شما برای این مصاحبه‌تان می‌خواست یک سیکل اداری را طی کنید این حرف را می‌توانستید بزنید. ولی شما آمده‌اید مستقیم صحبت کرده اید و من هم پذیرش این قضیه را داشته ام. به این قضیه هم افتخار می‌ کنم و با دیگران هم، به همین صورت دوست و رفیقم.

* از فضایی که در اختیار شما قرار دارد چند درصد استفاده کاربردی می‌شود؟

خیلی، از ذره ذره‌اش دارد استفاده می‌شود. نمونه تئاتر را برایتان مثال زدم. در تالار بیهقی از ساعت ۱۱ صبح تمرین‌ها شروع می‌شود تا ۱۲، ۱ بعد از نیمه شب. حالا چون برای جشنواره یک تعداد از تئاترها انتخاب شده است شاید در این برنامه تعدیل شده باشد. نگارخانه فعال است؛ البته نگارخانه محل نمایشگاه است ولی به خاطر کمبود جا دارند تمرین تئاتر می‌کنند. در زمانی که هوا مساعد است پشت ساختمان یک سنی هست که آنجا هم کار می‌شود. به هر حال از تمام فضاها استفاده می‌کنیم. خود کارشناس‌ها ی اداره هر کدام دارند چند کار شاخص انجام می‌دهند. خودتان می‌دانید که در بحث‌های فرهنگی گسترهٔ کار زیاد است. خدا را شکر که نهاد کتابخانه‌ها و میراث فرهنگی و جهانگردی از پیکره اداره ارشاد جدا شد. حتی مسئولین قبل‌تر، زمان آقای بهادران به هتل‌های بین راهی هم می‌رفتند سر می‌زدند. گسترهٔ کار خیلی زیاد است از انجمن‌های ادبی گرفته تا شرکت‌های تبلیغاتی و سایت‌های خبری و روزنامه‌ها و... مثل پدر پر بچه ای هست که اسم بعضی‌ها را هم از قلم می‌اندازد.

* الآن مشغول خواندن چه کتابی هستید؟

پدافند غیر عامل.

* موضوعش چیست؟

یعنی جنگ نرم. که ما باید آموزش ببینیم تا با حربه هایی که دشمن به کار می گیرید چگونه مقابله کنیم و این قضایا را مطرح می‌کند.

* به عنوان رئیس اداره ارشاد یک شهرستان آیا سیر مطالعاتی مدونی دارید؟

این قدر بخش نامه های متفاوتی می‌آید که اگر همین‌ها را که مطالعه کنیم وپاسخ بدهیم از سرمان هم اضافی است. عاشق آموزش هستم. هر آموزش که گذاشته شده است بلا فاصله شرکت کرده‌ام.

* کلاس آموزش نه، بدون هیچ بخش نامه ای یک سیر مطالعاتی برای خودتان داشته باشید

بله هست. یک کتابخانه ای دارم. گاهاً یک سری سیر مطالعاتی هست که به شما فرصت داده می شود، شما وقت دارید، شما برنامه ای دارید، ولی بنده که شب و روز در این جا هستم و بالاخره یک بخش هم به خانواده برمی‌گردد که همیشه هم در حق خانواده تضییع می‌کنیم. هست ،ولی سیر مطالعاتی مدونی نمی‌تواند باشد. بخش آموزش هم هیچ ایرادی ندارد. آموزش ضمن خدمت که برای ما کارمندها می‌گذارند به خاطر این است که می‌دانند فرصت کافی نداریم.

* ولی هیچ چیز جای کتاب را نمی‌گیرد

این‌ها هم جزوه می‌دهند. ولی به قول شما جای کتاب را نمی‌گیرد. سعی کردم که کتاب‌ها ی جدید را مطالعه کنم. کتاب‌های خاصی هم برای اداره می‌رسد. ما باید خودمان از مروجین کتاب باشیم. نمایشگاه داشته باشیم. در طول سال یک سری کتاب برای نمایشگاه هایمان می‌آید که از آن‌ها کتاب‌های شاخصی را جدا می‌کنم و مطالعه می‌کنم.

* متوسط مطالعه روزانه‌تان چقدر است؟ جدا از بخش نامه‌ها!

نیم ساعت.

* چقدر فیلم نگاه می‌کنید؟

زیاد. باید در جریان یک سری امور باشیم. سعی می‌کنیم فیلم‌های روز حتی آنهای که از پرده کنار می‌رود را ببینیم که چه علت داشته است. ۴ تا جوان مثل شما می‌آیند می‌گویند فیلم برائت از مسلمانان یعنی چی؟ می‌گویم یعنی این که دیدن خود این فیلم گناه کبیره است. ولی چطور است و حضرت رسول(ص) را با چه محتوایی نشان می‌دهند. جوان می‌آید سؤال می‌کند و ما باید بتوانیم جواب بدهیم.

* آخرین فیلمی که دیده‌اید چه بود؟

زندگی خصوصی؛ که از پرده کنار رفت.

* خیلی کوتاه سابقهٔ فرهنگی خودتان را بیان کنید

همزمان با انقلاب وارد کانون پرورشی شدم که همهٔ کلاس‌ها از فیلم سازی تا نقاشی و ... را داشت. آنجا نشریه دیواری می‌ساختیم. نقاشی می‌کشیدیم که یک بار نقاشی من در کیهان بچه‌ها منتخب شد. کاری دربارهٔ عاشورا بود. بعد به سمت تئاتر و نمایش نامه نویسی کشیده شدم. اولین کارم هم مربوط به انقلاب بود به نام نویسنده و درخت. دیگر عاشق تئاتر شدم هر جا تئاتر داشت می‌رفتم و انجام می‌دادیم. سه بار هم به صورت متمادی در نمایش نامه نویسی در بین کانون‌های استان اول شدم.

بعد هم با گروه هاتف بنیاد شهید همکاری داشتم. جشنواره سنندج را رفتیم که سوم نویسندگی را آوردم. جشنواره تبریز را رفتیم که آنجا دیگر از عوامل جشنواره بودم. تا این که سال ۶۴ در تربیت معلم تهران، هنر قبول شدم. آنجا هم کار تئاتر را ادامه دادم و استاد جعفری کلاس تئاترش را به من سپرد. نمایشی هم به نام حق کار کردیم که در سطح آن مرکز و هم در سطح استان و کشوری رتبهٔ اول را آورد. انتهای تربیت معلم به جبهه ختم شد ،۴ ماه و نیم در بحث تبلیغات به جبهه باختران رفتیم. آنجا هم برای رزمندگان تئاتر طنز و کمدی کار می کردیم.

سال اول که وارد نیشابور شدم به عنوان کارشناس فرهنگی هنری معرفی شدم که تا سال ۷۳ ادامه داشت. سال ۷۳ به کانون فرهنگی تربیتی سبزوار منتقل شدم. البته تحت پست کانون بود ولی مسئولیت تالار مفتح را داشتم. در همان یک سال طوری کار کردم که هرچند تالار مفتح سالن بود ولی کلاس اوقات فراغت شده بود. آنجا هم گروه های تئاتر و سرود تشکیل دادیم. تا بعداً رفتم به خود کانون که هم معاونت طرح و برنامه‌اش را داشتم و هم معاونت اجرا را داشتم. حدود ۱۰ سال هم معاون و هم مدیر کانون هاشمی نژاد بودم. محیط های فرهنگی که وضعیت ساختمانی مناسبی نداشت می گفتند که آباد کنم و بیرون بیایم. که خیلی از دوستان می گفتند «اوستا بنا». یعنی انجام کار فرهنگی با اعمال شاقه. بعد هم به انجمن اولیا و مربیان و کارشناسی شوراهای آموزش و پرورش و بعد کارشناسی روابط عمومی منتقل شدم. در ضمن در زمان آقای رضوی دو سال به عنوان مسئول مجتمع فرهنگی وهنری اسرار فعالیت داشتم و همچنین عضو شورای نظارت بر نمایش شهرستان هستم.

سال ۸۴ زمان آقای عنابستانی دوستان برای ریاست ارشاد گفتند که قبول نکردم. ولی ۴ سال بعد دوباره این پست بهم پیشنهاد شد. این بار خودم یک مقدار سرم درد گرفت و گفتم باشد تا قبول کنم. تا بعضی از دوستان مثل شما بیایند ما را یک نواختی داشته باشند ببینیم چه مزه ای دارد.

* مصاحبه: محمد اصغر زاده

سهراب

۱۳۹۱-۰۸-۱۵ ۱۲:۱۹:۵۲

البته این گفته جناب عسگری که بودجه ارشاد کم است بسیار درست است زیرا اگر این رضوی که اینقدر منم منم میکند پس چرا در موقع حضورش در ارشاد نکوداشت و یادواره برگزار نمیکرد و حالا که به دانشگاه رفته و با این ریخت و پاش ها و همکاری هم باندیهایش گه هر چه میگوید به حرف میکنند نکوداشت و ..... از جیب بیت المال هزینه میکند.
چرا این رضوی از سرداران شهید و روحانیون مانند عالم فرزانه مرحوم شهرستانی نکوداشت نمیگیرد؟؟ (2729)