بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، دشمنان اسلام و انقلاب که این نظام مردمی را خطری جدی برای پیشبرد اهداف ننگین خود میپنداشتند، از همه سو آن را مورد هجمه خود قرار دادند. چند ماه از شکلگیری انقلاب نمیگذشت که در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۵۹، صدای مهیبی به گوش میرسید. صدای گوش خراش گلوله، خبر از شروع جنگ میداد؛ جنگی علیه اسلام ناب محمدی(ص) و انقلاب.
با شروع جنگ، امام(ره) فرمودند:《بر هر مرد و زنی تکلیف است برای حفظ کشور بجنگد.》 زنان که در دوران انقلاب با حضور جدی خود در صحنه، به جهانیان نشان دادند که میشود زن بود، محجبه و عفیف بود و برای مبارزه علیه کفر، همپای مردان و بلکه جلوتر از آنها، قدم برداشت؛ این بار هم با قدرت زنانه و مادرانه خود به سخن امام(ره) لبیک گفتند.
تاریخ ثابت کرده است اگر زنان در حرکت اجتماعی یک ملتی حضور نداشته باشند، آن حرکت به جایی نخواهد رسید، در واقع موفق نخواهد شد. این حضور، ویژگیهای اعم از حضور جدی، آگاهانه و از روی بصیرت با درنظرگرفتن ظرافتهای زنانه دارد. زنان و دختران ایرانی، از فاطمه(س) آموخته بودند که میتوان زن بود و در راه دفاع از ولایت جان داد. چه بسیار زنان و دخترانی بودند که در همان اوایل جنگ در خرمشهر و اهواز، پا پس نکشیدند و برای دفاع از اسلام و خاکشان پیش قدم شدند.
شهناز حاجیشاه، اولین زن شهید مقاومت، نمونه بارزی از زنان غیور ایرانی بود که با شروع جنگ اسلحه در دست گرفت و خونش نمادی شد تا به تمام زنان نشان دهد که دفاع از آرمانها، مرد و زن نمیشناسد. آرمانی که به دست خود همین زنان، و با نقش بی بدلیل مادرانه، فرزندانشان را پرورش داده بودند، به ثمر رساندند و انقلابی به وجود آوردند که نظیری در عالم نداشت. زنان ایرانی به عالم نشان دادند که وقتی پای آرمانهایشان در میان باشد از هر مردی محکمترند.
وقتی آیندگان به تاریخ نگاهی بیاندازند، خواهند دید که یک آرمان متعالی چگونه توانست یک ملت را اینگونه به حرکت درآورد و حضور زنان آن هم در آن سطح گسترده در جنگ را در تاریخ بشریت کمنظیر خواهند یافت. تاریخ متحیر خواهد ماند از حرکت و مجاهدتهای زنان ایرانی.
در آن دوران سخت دفاع مقدس، نقش زنان یک نقش فوقالعاده بود؛ نقش مادران شهدا، نقش همسران شهدا، زنان کمککننده در میدان جنگ، در کارهای پشتیبانی جنگ، یک نقش فوقالعاده بود. ۶۴۳۷ شهید زن، ۵۷۳۵ زن جانباز، ۱۷۱ زن اسیر ایرانی، که معصومه آباد، حلیمه آزموده، مریم ابراهیمی و فاطمه ناهیدی چهار دختر ایرانی بودند که همان اوایل جنگ اسیر شدند و در اسارت به متجاوزان نشان دادند که با اسرا زن چگونه باید رفتار کرد. همچنین ۲۲۸۰۸ زن امدادگر، که صدیقه صارمی، معصومه رامهرمزی، مهری و شهلا کمایی، تنها گوشه کوچکی از حضور دختران ایرانی برای کمک به رزمندگان است و ۲۲۷۶ پزشک زن همچون سلطنت علیخانی و عزت کاووسی و زنان زیادی که به قلب دشمن زدند تا مجروحان و جنازهها را به عقب بازگردانند و چه بسیار زنان مرزنشینی که مانند فرنگیس حیدری بودند که حماسهها آفریدند. این آمارها تنها گوشهایی از خدمات زنان به آرمانهای اسلام و انقلاب بود. زبان قاصر از گفتن شکوه این صحنهها.
زنانی که به هر نحوی امکان حضور در جنگ و مناطق جنگی را نداشتند، باز هم این تکلیف را احساس کردند و نشان دادند که دور بودن از جنگ نمیتواند ارادت آنها را به انقلاب و اسلام کم کند.
از همان اوایل جنگ، این زنان بودند که مفهوم خدمت در #پشت_جبهه را خلق کردند. زنانی که تکلیف خود را در قبال انقلاب بیش از پیش احساس میکردند. این ارادت به اسلام و انقلاب بود که زنانی مانند خیرالنساءصدخروی و دوستانش را دور هم جمع میکرد تا نانی برای سفرههای رزمندگان بپزند؛ همان رزمندگانی که در دامان همین مادران پاک ایرانی پرورش یافته و قد کشیده بودند و از همان ابتدا این مادران بودند که نهال غیرت و مردانگی را در دل فرزندانشان کاشته بودند. در دفاع مقدس، مادرها را حماسیتر از بسیاری از پدرها یافتیم.
تاریخ به خود کم دیده است زنانی که خود همچون امالبنینها که خود فرزندش را به جنگ بفرستد و خود جنازه فرزندش را به خاک بسپارد، در حالی که خم به ابرو نیاورد و بگوید این فرزندم فدای اسلام و انقلاب و امام. به راستی کدام انقلاب و کدام حرکتی، به این میزان توانسته زنان را به میدان بیاورد؟
در انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، زنانی ظهور کردند که در تغییر مسیر تاریخ اسلام و کشور نقشی شایسته ایفا کردند. اینان زنان بزرگی بودند که تعریف جدیدی از #زن به جهان ارائه کردند، که زنان را در جهان تحت تاثیر قرار داد.
درست است که امروزه دفاع از مرزهای زمینی و جغرافیایی نیست، دوران جنگ مسلحانه نیست، اما دفاع از مرزهای هویت ملی و دفاع از اسلام پا برجاست و زنان بیش از پیش مسئولند در قبال این آرمانها.
فرهنگ غرب از هر راهی در تلاش است زن مسلمان را از #هویت_اسلامی خود دور کند. زنان سرزمینم باید هوشیار باشند در مقابل این مارهای خوش خط و خال و باید بدانند که چه خونهایی ریختهشده تا دختران سرزمینم در آسایش باشند و به دور از هر ترسی تحصیل کنند.
دختران و زنان سرزمینم باید بدانند، بیداری زنان، احساس شخصیت و هویت در میان زنان، آگاهی و بصیرت در میان جامعه زن، تاثیرش بر روی بیداری اسلامی و عزت اسلامی یک تاثیر مضاعف است. باید بدانند که میتوان حتی بیشتر از مردان به سرزمینشان خدمت کنند، همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودهاند:《ما در جنگ و انقلاب مشاهده کردیم که نقش خانمها اگر از مردها بیشتر نبود، کمتر هم نبود.》
باید بدانند که میتوانند سرآغاز یک تغییر باشند، همان گونه که《انقلاب ما، انقلاب زینبی بود》. در این ماههای اخیر زنان و دختران ایرانی نشان دادند، هنوز هم قلبشان برای این انقلاب و مردم میتپد. ویروس کرونا تمام جهان را فلج کرد امام زنان ایرانی همپای مردان دوباره به سخنان ولیشان لبیک گفتند و برای کمک به هموطنانشان از هیچ کمکی دریغ نکردند.
چه بسیار زنانی که در کارگاههای خیاطی به صورت شبانهروزی برای دوخت ماسک کار کردند. چه بسیار زنانی که بدون هیچ چشمداشتی در طرح مواسات با زبان روزه مایحتاج هموطنانشان را آماده میکردند. کرونا نشان داد زنان ما همیشه در صحنهاند.
به امید آنکه زنان و دختران سرزمینم الگویی باشند برای تمام زنان عالم، #الگویی_در_تراز_انقلاب. تا هر کسی از غیرت و فداکاری کسی خواست سخن بگوید، ذکر نام زنان سرزمینم بر لبانش باشد. و حال از مسئولین مربوطه انتظار میرود که زنان ایرانی را هر چه بیشتر در انجام این وظیفه انقلابی خود یاری کنند.